Artikel uit het Noordhollands Dagblad over de Zomerschool Wieringermeer. Mede mogelijk gemaakt door een bijdrage uit het Iedereen kan meedoen-fonds van Microsoft en de Hollands Kroonse Uitdaging.
Van spijkerpoepen tot dictee. Leren en lachen bij Zomerschool Wieringermeer
Geschreven door Maite Perez Y Perez
Spijkerpoepen, koekhappen, zaklopen, maar ook een dictee en knutselactiviteiten: de Zomerschool Wieringermeer is weer in volle gang. Dit keer voor het eerst op de nieuwe locatie, kindcentrum De Terp in Wieringerwerf. „De kinderen vinden ons nieuwe gebouw prachtig.”
Terwijl het buiten bijna 30 graden is, klinkt er vrolijk gegiechel uit de gymzaal van Sportcentrum De Terp. Vanuit deze locatie worden de hele zomer door activiteiten georganiseerd voor de inwoners van de gemeente Hollands Kroon. Woensdag deden ook de leerlingen van de Zomerschool mee. Hoewel de gebouwen bijna aan elkaar grenzen, voelt het voor hen toch als een echt uitje.
Vorig jaar werden de leerlingen opgevangen in basisschool De Zilvermeeuw, omdat het kindcentrum toen nog niet klaar was. Ruim veertig kinderen deden destijds mee aan het programma. Dit jaar zijn het er slechts dertig. „Dat komt omdat we het afgelopen jaar ontzettend druk waren met ons nieuwe schoolgebouw. Daardoor hebben we niet genoeg reclame kunnen maken voor de Zomerschool. Het is een klein groepje, maar dat mag de pret niet drukken”, vertelt Iris Veldboer.
Zomerschool Wieringermeer
De Zomerschool Wieringermeer is bedoeld om kinderen tijdens de zomervakantie op een leuke én leerzame manier bezig te houden. Zo kunnen ze na de vakantie met meer zelfvertrouwen en minder achterstand weer beginnen. „Maar het is ook voor kinderen die bijvoorbeeld anders de hele zomer naar de opvang gaan, of kinderen die behoefte hebben om alvast weer een beetje in het schoolritme te komen”, zegt Veldboer.
De leerlingen zijn verdeeld in drie groepen. Dit jaar staat in het teken van het thema beroepen. Naast allerlei activiteiten begint elke dag met een kringmoment en een leermoment. „Dat helpt de kinderen weer een beetje in het schoolritme te komen, maar het gaat allemaal in een rustig tempo hoor. We hebben geen strakke planning”, vertelt Veldboer. „Vanmorgen knutselden de kinderen van groep 1/2 over verschillende beroepen. De leerlingen van groep 3/4 leerden over het werk van een dokter en mochten hun gehoor en zicht testen met diverse proefjes. De kinderen van groep 5/6 gingen actief aan de slag met een loopdictee over uiteenlopende beroepen.”
De kinderen komen niet alleen uit Wieringerwerf, maar ook uit de omliggende dorpen. Een deel verblijft in de noodopvang in hotel Van der Valk in Wieringerwerf. „Er zitten hier ook kinderen die nog geen Nederlands spreken. Je zou denken dat dit misschien lastig voor hen is, maar ze nemen elkaar echt bij de hand en weten op andere manieren met elkaar te communiceren. Het is mooi om te zien. Er zijn ook kinderen die al jaren naar de zomerschool komen; voor hen is het inmiddels heel vertrouwd.”
Vriendinnen
Rita (8) komt al een paar zomers achter elkaar naar de zomerschool. Ze is een vrolijke tante, met in haar oren grote zilveren oorbellen in de vorm van hartjes. Dit jaar heeft ze een nieuwe vriendin gemaakt: de zesjarige Leen, die voor het eerst op de zomerschool is. Leen spreekt nog geen Nederlands, maar Rita neemt haar overal mee naartoe. Onderling praten de vriendinnetjes Arabisch.
„Dat is ook fijn”, zegt Veldboer. „De kinderen vertalen automatisch voor elkaar, waardoor iedereen mee kan doen.”
Rita vertelt dat ze graag knutselt. Wanneer ze Leen vraagt naar haar favoriete onderdeel, antwoordt die zonder aarzelen: sport. Tijd voor een uitgebreid interview is er niet; de meiden zijn druk met de spelletjes. Er moet namelijk gespijkergepoept worden. Een serieuze zaak.
Ook nieuw is Fargol (34), die als vrijwilliger dagelijks helpt op de zomerschool. Ze woont in de noodopvang en komt oorspronkelijk uit Iran. Inmiddels is ze vijftien maanden in Nederland. „Ik wilde mezelf nuttig maken en iets doen voor een ander, dus het leek me een goed idee om hier te helpen. Ik ben dol op kinderen en het voelt goed om bezig te zijn.” Vijftien jaar geleden deed ze aan karate en behaalde de zwarte band. Vandaag wil ze met de kinderen wat oefeningen doen in de gymzaal. „Ik help niet alleen de kinderen, maar ook mezelf. Door vrijwilliger te zijn en de hele week met de kinderen te praten, leer ik de Nederlandse taal beter.”
